-
Muzeum Historii i Folkloru -
-
Ampelakia to malutka dziś wioska licząca około 400-stu mieszkanców usytuowana na północno-zachodnich stokach góry Ossa w krainie geograficznej Thessalia.Do wioski leżącej na wysokości 400m n.p.m prowadzi serpentynowa górska droga, skąd roztaczają się zachwycające widoki na dolinę Tempi i przepływającą przez nią rzekę Pinios.
Ale skąd wzięła się nazwa wioski ?
Nazwa Ampelakia pochodzi od greckiego słowa ampelakia co znaczy „małe winogronka”. Zgodnie z podaniem uprawiano tu kiedyś duże ilości winogron (głównie odmiany małych winogron).
Ampelakia to jedna z tych tradycyjnych greckich wiosek charakteryzujących się typową dla danego okresu architekturą z centralnym ryneczkiem i królującym po środku platanem. Rynek otoczony jest małymi kafejkami i uroczymi sklepikami a w pobliżu znajduje się kościół.
Dlaczego warto udać się do Ampelakia ?
Jest co najmniej 6 powodów :
- Żeby odczuć wyjątkowy klimat typowej górskiej wioseczki greckiej.
- Aby zwiedzając słynne „archontiko” -byłą rezydencję Georga Szwarca, (która dziś została przekształcona na muzeum), poznać. charakterystyczną architekturę rezydencji zwanych „archontika”
- Żeby zwiedzić małe ale bardzo ciekawe muzeum folklorystyczne oraz dwa kościółki pochodzące z 17 i 18 wieku.
- By spróbować lokalnego przysmaku produkowanego tutaj – znanego w całej Grecji sera „Batzio”.
- By odpocząc w jednej z kafejek w ryneczku pod rozlożonym platanem i wypić tradycyjną grecką kawę (ellinikos) w towarzystwie otwartych i przyjaznych mieszkańców wioski. Przy odrobinie szczęścia można nawet trafić na tutejszego księdza, który często pije kawę przy swoim ulubionym stoliku pod wielkim platanem gawędząc z wspómieszkańcami.
- By obejrzeć przepiękny górski zachód słońca delektując się pysznymi mięsnymi daniami i wyśmienitym lokalnym winem w jednej z tutejszych amfiteatrycznie polożonych tradycyjnych tawern.
*Ciekawostka*
Czy wiedzieliscie, że :
Właśnie w Ampelakia założono pierwszą na świecie spółdzielnię przemysłową opartą na zasadach równosci !!!
Produkowano w niej tkaniny bawełniane o krwisto-czerwonej barwie. Kolor ten pozyskiwano z przetworzenia rosliny zwanej „rizari”
